Bende bu âleme geldim geleli,
Düşünmedim bunca toprak, yer ne yer,
Bildim en sonunda ölüm ile eceli,
İnsan ile beslenirmiş kara yer.
♥
Gaflet ile uyumuşum gezmişim,
Boşa çalışmış, boşuna didinmişim,
Geç anlamış, çok geç farketmişim,
Sonuç buymuş, dönüş sana kara yer.
♥
Tamah etmişim mala, pula, paraya,
Uzak kalmışım hep dost, akrabaya,
Dalıp gitmişim hayal ile rüyaya,
Aklıma gelmemiş, gerçek kara yer.
♥
Zevk ile sefaya dalar bu nefis,
Haram, helâl bilmez konar bu nefis,
Sonunda ölümü de tadar bu nefis,
Elbet bir gün döner sana kara yer.
♥
Örter üzerini, açıkta koymaz kimseyi,
Besler, doyurur mahlukatı, bitkiyi,
Varınca bildirir değerini, sırlı bilgiyi,
Elbet, senide bağrına basar kara yer.
♥
Körü körüne bu dünyada yaşarken,
Gözlerimi açtı en sonunda kara yer.
Ölümü ecel şerbetiyle tadarken,
Geç anladım gerçek seni kara yer.
♥
Mal, mülk, şan, şöhret kalır dünyada,
İyiliğin, bir eserin kalır fani dünyada,
İyi düşün Ahmet, sözün kalır dünyada
Elbet sonun her kes gibi kara yer.
Ahmet Şahin POLAT